به صمیمیت یک دوست

امروز چهارشنبه ۱۵دی ماه ۱۳۸۹؛غرق درافکارم بودم وبه پدیده های  طبیعی ونازل شده از جانب یزدان پاک فکر میکردم واینکه دیروز ۱۴ دی ماه خورشید گرفتگی بود و زندگی آدم ها مرا مبهوت خود کرده بود .

امروز هم حوالی ساعت نه وسی دقیقه صبح بود که زلزله ای شیراز بی باران زمستانی را لرزاند طوری که اولش فکر کردم سرم گیج میخورد ؛نگو زلزله بوده ؛سخت مشغول بگو و مگو باخودم بودم که دوستی ارجمند بامن تماس گرفتند وکلی اوقات ناخوش مرا تبدیل به خوشی کردند .به هر چیزی فکر می کردم غیر از این تماس ؛خیلی غیر مترقبه بود انگار مرا چندین سال است می شناسد واین حرکت پسندیده واین ارتباط ناشی از صمیمیت او بود ؛چهره خندان واخلاق خوش و وضمیر پاک وبی الایش دوستان شیرازی ام(اشکان هراتی عزیز؛امین تارخ عزیز؛علیرضافریدون پور عزیز واحمد یاورعزیز؛فرشید احمدی فرعزیز؛فربدکامکارعزیز؛سید مرتضی موسوی عزیز؛حامد فرودی عزیز ودیگردوستان...) هرگز از یادم نخواهد رفت. همین جا به صورت ویژه از آقای  اشکان هراتی؛ دوست ارجمندودانشمندم ؛ با همان صمیمیت سپاسگزارم .

ای کاش همه آدم ها؛صمیمیت وهمدلی واحساس خوب داشتند وزشتی هاوخصلت های بد از میان برداشته می شد تادنیا رنگ شادی پیدا می کرد واین روزها آسمان به زمین حسودی نمی کرد و باران می بارید .

به امید موفقیت وشادی روز افزون برای همه ...